از مهمترین افرادی که در حوزه ی رشد روانی اجتماعی بسیار برجسته است و نظریه قابل توجهی ارائه کرده اریک اریکسون میباشد به اعتقاد اریکسون رفتار محیط در برابر نیاز های کودک سازنده ی شخصیت اوست ، شخصیتی که جنبه ی بنیادین هر فرد بوده و تغییر در آن دشوار یا اغلب غیر ممکن است. به اعتقاد اریکسون افراد در سنین مختلف در مراحلی قرار دارند که رفتار های خاصی برای ارضای نیاز های مخصوص به آن سنین انجام میدهند اگر محیط رفتار مناسبی انجام ندهد کودک در آن مرحله تثبیت خواهد شد.
مرحله اول: اعتماد در برابر بی اعتمادی سن : 0 تا 1 سالگی
در این مرحله به اعتقاد اریکسون کیفیت پرستاری مادر تعیین خواهد کرد که آیا کودک به دنیا اعتماد کند یا خیر. عدم موفقیت در رشد اعتماد، سبب به وجود آمدن ترس در کودک شده و به این باور منجر می گردد که دنیا جای بسیار ناسازگار و غیرقابل پیش‌بینی است.
مرحله دوم : خود مختاری در برابر شرم و تردید سن: 1 تا 3 سالگی
کودک در این سن با به دست آوردن توانایی های انجام عمل ارادی دچار تعارض خود مختاری در برابر شرم و تردید می شوند اگر والدین انتظارات معقولانه از کودک داشته باشند و با حوصله اجازه انجام کار ها را به او بدهند کودک همواره در مورد توانایی خود برای برخورد با چالش های جدید باور خواهد داشت . اگر والدین بیش از حد کنترل کننده باشند نتیجه ی آن کودکی است که احساس شرمندگی می کند و نسبت به عمل کردن تردید دارد.
مرحله سوم: ابتکار عمل در برابر احساس گناه سن: 4 تا 6 سالگی
در این سنین کودکان احساس تازه هدفمندی دارند آنها دوست دارند از پس تکالیف خودشان بر بیایند و ببینند با کمک بزرگسالان چه کاری میتوانند انجام دهند اگر در این سنین والدین از ابتکار فرزندان جلوگیری کنند آنها احساس گناه پیدا کرده و عزت نفس آنها در این معنی که توانایی های خود را کمتر از آنچه واقعا هست می پندارند ، کاهش خواهد یافت احساس خجالت نیز در این مرحله پیدا میشود
بهره برداری غیر تجاری با ذکر منبع بلامانع است.
